maandag 8 augustus 2011

House of Dolls!!!

Ik ben een echte poppen-Mama en natuurlijk ook GEK op baby's. Echte levende poppen, heerlijk! Lekker ermee tutten en ervoor zorgen. A dream come true!
Geen wonder dat we dus ook al snel besloten om het voor de 2de keer te proberen (wat ook direct lukte).
Alleen baby's worden groot en voor mij veel en veel te snel!

Over een paar dagen gaat mijn meisje al naar school en het jaar erna gaat ook mijn manneke naar school.

Toen we hoorden het is een meisje....dacht ik direct, dat ze later met poppen zou spelen. Ik zou alles maken, kleertjes, beddengoed, draagmandjes, noem maar op. Ik zag het helemaal voor me en verheugde me er enorm op.

Maar helaas had en heeft ons lieve meisje meer interesse in boekjes en dieren dan in poppen. Toen haar broertje werd geboren, deed ze wel Mama een tijdje na en pakte mijn baby-pop. Die ze net als ik voor haar borst hield (ik gaf borstvoeding). Ik was happy, zie je wel.....ze gaat toch wel van poppen houden.

Maar dat was van korte duur, want dat manneke groeide op en ze kreeg een echt speelmaatje. Ze hebben veel lol samen en met name met stoeien.

Hij heeft alleen maar oog voor treinen en auto's, dus ook met hem kan ik mijn liefde voor poppen niet delen.

Het poppen-draagmandje dat ik maakte, werd gebruikt om duplo en auto's in te vervoeren. Het poppenbedje gebruiken ze als garage of zitje voor zichzelf. Heel af en toe ligt er eens een diertje in, dat zogenaamd ziekjes is. Dieren, daar zorgt ze wel (een beetje) voor. Vandaar dat Mama die ook regelmatig maakt.

Poppen worden wel eventjes bewonderd, zelfs geknuffeld maar dan liggen ze daar, voor de rest van hun poppen leven, als het aan onze kids ligt.



Dus alle poppen blijven van Mama!

Ipv alleen de kleertjes te maken voor mijn baby-pop, besloot ik ook het hele popje te maken. Op internet zijn er diverse Bloggers die er ook maken en het ziet er allemaal erg leuk uit.

Mijn eerste popje was Onna. Eigenlijk wilde ik haar Donna noemen, maar bij het opslaan van de patroon-file zag ik dat ik Onna getikt had en eigenlijk vond ik het wel bij haar passen. 


Alleen was ik niet tevreden over de proporties van het gezichtje.
Het jurkje is aan beiden kanten draagbaar, met een los onderbroekje.
 

Het duurde een tijdje voordat ik weer een popje maakte, maar afgelopen weekend begon ik aan eentje en maakte er uiteindelijk drie.


De eerste waar ik vrijdag mee begon was Sally. Van haar vond ik de armpjes en benen te dun.
Het rokje is los. Ze heeft ook nep-rijglaarsjes en kettinkje.






Daarna kwam Aquana, een zeemeermin-meisje. Haar wit met roze haartjes heb ik een voor een in haar hoofdje bevestigd. Zij heeft een schelpen-kettinkje.
Bij iedere pop heb ik een andere techniek gebruikt voor het haar, maar deze techniek, een voor een inzetten, geeft uiteindelijk met het mooiste resultaat (vind ik). Het is wel iets meer werk, maar goed.....het wordt allemaal met veel liefde en plezier gemaakt, dus het maakt niets uit. 










En het laatste begon ik aan Marty, een jongen met een ruig kapsel. Hij heeft losse kleertjes en een onderbroekje. Dat zie je op de foto's niet.
Dit is "maar" het vierde gezichtje dat hij kreeg, de anderen vond ik niet "leuk" genoeg.



En nu is Mama alweer bezig met een ander "kindje" te verzinnen.
Ik hou enorm van ons grote gezin, met onze 2 eigen kindjes, onze 3 geadopteerde katten-kinderen en heel veel poppen-kinderen. 


Het grote voordeel van poppenkinderen? Het duurt geen 9 maanden voordat het "af" is en ze zijn altijd lief!



Liefs, Anna.